Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Μια ζωή μόνος…

Καλοκαιρινό μεσημέρι Κυριακής στην πόλη. Μόνος. Αυτός και ένα ραδιοφωνακι. Καθόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του και κοίταζε τον ουρανό, την άδεια καρέκλα δίπλα του, το ήσυχο σπίτι του. Ο καλύτερος τρόπος για να έχεις παρέα όταν ζεις μόνος είναι η σχιζοφρένεια. Έλα άλλε μου εαυτέ, φανερώσου και πάρε την άλλη καρέκλα, σκέφθηκε. Κοιτά και εσύ αυτούς που κάθονται μόνοι στα δικά τους μπαλκόνια. Βλέπεις ότι έχουν τα διπλάσια χρόνια από εμένα. Σκέψου αυτούς που εργάζονται, του είπε ο άλλος, σκέψου αυτούς που νοσούν, σκέψου ότι υπάρχουν παρά πολλοί τώρα σε χειρότερη μοίρα από εσένα. Επαναστάτησε, κοίταξε τον άλλο τόσο βαθιά στα μάτια που είδε μόνο την πλάτη της καρέκλας. Μην φεύγεις, του είπε, μόλις άρχισε η συζήτηση μας. Είναι δυνατόν να είμαι ευτυχισμένος γιατί υπάρχουν άλλοι δυστυχέστεροι. Αν ήταν έτσι γιατί να μην συμβαίνει και το αντίθετο. Αφού λοιπόν λαμβάνουν χώρα ταυτόχρονα για αυτό υπάρχεις εσύ, ο άλλος εγώ. Εσύ ο ευτυχισμένος και εγώ ο δυστυχισμένος. Κοιτά τα πουλιά μπορούν να πετάξουν μακριά από εδώ και όμως μένουν από απλή βιοποριστική ανάγκη, το εύκολο φαγητό. Άραγε είναι ευτυχισμένα άλλε; Θυμάσαι όταν γεννήθηκε ο γιος σου. Είχε μόνο δυο συναισθήματα. Άκρατης χαράς και λύπης. Συνδεδεμένα με την ικανοποίηση ή όχι των ζωτικών του αναγκών. Αν και εσύ ήσουν απόλυτα ευτυχισμένος με την απλή κάλυψη των βιολογικών σου αναγκών θα ήσουν εξίσου χαρούμενος και δεν θα με είχες ανάγκη.
Ίσως έχεις δίκιο. Στην ζωή όμως δεν τα εξουσιάζεις όλα. Ώρες ώρες δεν ελέγχεις τον ίδιο σου τον εαυτό, άλλε. Πόσες φορές μου είπα ότι αυτό ήταν λάθος και όμως το έκανα. Άλλες τόσες, όμως, ήθελες να κανείς κάτι και δεν έκανες τίποτε. Σου αρέσει το θέατρο και έχεις δυο χρόνια να δεις παράσταση. Πέντε μήνες πέρασαν από τότε που βγήκες με τους συνάδελφους σου σε κάποια ταβέρνα. Μήπως παρουσιάζεις φαινόμενα αυτισμού; Σχιζοφρένεια και αυτισμός, άλλε; Τι χαρμάνι. Αισθάνομαι σαν κινητή βίβλο της ανθρώπινης πικρίας μετά από αυτό. Θέλω να σε βοηθήσω με την αισιόδοξη πλευρά μου, αλλά δε γίνεται με αυτή σου την αρνητική στάση. Κάθε φορά που επιλεγείς να κανείς κάτι μετατρέπεις μια πιθανότητα σε γεγονός. Η εκ των υστερών ανάδρομη των αν και των γιατί δεν μπορεί να ξαναμετατρέψει τα γεγονότα σε πιθανότητες, παρά μόνο σαν διανοητικό παιχνίδι. Το οποίο συνήθως είναι ψυχοφθόρο. Η μόνη λύση στο ψυχολογικό σου αδιέξοδο είναι να κοιτάξεις να βρεις τι θα σε έκανε ευτυχισμένο αυτή την στιγμή ακριβώς και να το πραγματοποιήσεις.
Θα ρίξω μαύρη πέτρα στο παρελθόν, αν όμως δεν τα καταφέρω, τι θα μου έχει μείνει, άλλε εκτός από εσένα; Κανείς δεν μετάνιωσε για την προσπάθεια, παρά μόνο για την έλλειψη αυτής. Για να φτάσεις κάπου πρέπει πρώτα να ξεκινήσεις. Για να δούμε, λοιπόν, τι με κάνει ευτυχισμένο άλλε. Νομίζω οι συζητήσεις μαζί σου, αλλά, έχω την εντύπωση ότι αυτό θα το αποκλείσεις. Είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Το ποτό ή τα ναρκωτικά θα ήταν μια εύκολη λύση, αλλά θα περνούσα σύντομα από την ψυχασθένεια στην ασθένειαΧ και αυτό στην ευτυχέστερη περίπτωση. Παλιά έβγαινα βόλτα μόνος, είτε με τα πόδια είτε με το αυτοκίνητο. Έτσι όμως θα επιδεινωθεί ο αυτισμός. Δεν μου αρέσει να βλέπω τηλεόραση, θέατρο ή κινηματογράφο μόνος. Είναι σαν να προσπαθείς να ζήσεις την ζωή ενός αλλού. Για να θεραπεύσουμε κάτι δεν χρειάζεται να περάσουμε σε κάτι άλλο.
Τι θα έλεγες να αναθερμάνεις τις φιλικές σχέσεις, που εγκατέλειψες τον τελευταίο καιρό; Αφού είναι εμφανές ότι αυτό που αποζητάς είναι η ανθρώπινη επαφή. Πως θα με δεχτούν, άλλε, μετά από τόσο καιρό; Δεν ξέρω πια γιατί να μιλήσω μαζί τους. Όταν με έπαιρνες μαζί σου και μιλούσαμε με τον κόσμο, άλλον τον ενδιέφεραν τα αθλητικά, άλλον οι γυναίκες, άλλον η δουλειά, και με τον καθένα μιλούσαμε ακριβώς για αυτά. Μόνο που τώρα δεν σε νοιάζει πια για τίποτε. Έχεις το ραδιόφωνο μαζί σου συνεχώς μετατρέποντας το στο σαουντρακ της μοναξιάς σου. Αφού σου αρέσει το θέατρο ασχολήσου με αυτό, προσπαθώντας να συναντήσεις κάποιον που να μοιράζεται το ίδιο ενδιαφέρον. Αν ο πρώτος που θα πλησιάσεις δείξει κλίση για τον κινηματογράφο μην τον απορρίψεις. Συνέχισε μαζί του. Είναι ότι κοντινότερο στα δεδομένα σου.
Μου θυμίζει ειρηνευτική προσέγγιση ανάμεσα σε δυο αντιμαχόμενες χώρες, άλλε. Με σταδιακά βήματα ελάχιστου προόδου. Ακριβώς περί αυτού πρόκειται. Επαναπροσεγγίσεις τον εαυτό σου και την κοινωνική σου ζωή. Αν διαθέσεις τον εαυτό σου αυτή την στιγμή σε κάποιον, αποκλείεται να δείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για σένα. Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι οι άλλοι δεν μας καταλαβαίνουν, πράγμα που δεν είναι αλήθεια. Αυτή την στιγμή είσαι απαίσια παρέα. Στάζεις μοναξιά από παντού. Κανείς δεν θα ήθελε να περάσει μια δυο ώρες με ένα κακόκεφο, ερμητικά κλειστό, σκυθρωπό και απαισιόδοξο άνθρωπο όπως εσύ. Θα αλλάξεις πρώτα εσύ και μετά η στάση των άλλων απέναντι σου. Κανείς δεν έχει την υπομονή να σε περιμένει απεριόριστα. Όλοι έχουν τα μικρά καθημερινά προβλήματα, αλλά στην παρέα τα πηγαίνουν βόλτα μαζί με το χαμόγελο τους.
Σε ευχαριστώ άλλε που με βοήθησες να βάλω σε κάποια τάξη τις σκέψεις μου. Που ξέρεις, μπορεί σε λίγο καιρό να μην σε χρειάζομαι άλλο. Μην ανησυχείς, θα είμαι πάντα εδώ. Έτσι και αλλιώς είμαστε το ίδιο μισογεμάτο ποτήρι, μόνο που αλλάζει η οπτική μας γωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου