Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Οικογενειακός Οικονομικός Προγραμματισμός

Οι αριθμοί είναι κουραστικοί, αλλά κρύβουν και μερικές αλήθειες. Ας δούμε κάποια στατιστικά στοιχεία, που αφορούν τα εισοδήματα και τις υποχρεώσεις της μέσης ελληνικής οικογενείας :
ΜΕΣΟ ΕΤΗΣΙΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ 17.156,00 €
ΦΟΡΟΣ 2.022,00 €
ΥΠΟΛΟΙΠΟ 15.134,00 €
ΜΗΝΙΑΙΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ 1.262,00€
ΜΕΣΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ 48.000,00 €

Έχουμε μετά την πληρωμή των φορών 15.134,00€. Το 80% των οικογενειών ιδιοκατοικεί, άρα μπορούμε για στατιστικούς λογούς να επικαλεστούμε ότι η δαπάνη κατοικίας βρίσκεται μέσα στις δανειακές του υποχρεώσεις.
Μηνιαίως σε υποχρεώσεις έχουμε:
ΔΕΗ 30,00 €
ΤΗΛΕΦΩΝΑ 30,00 €
ΥΔΡΕΥΣΗ 10,00 €
ΘΕΡΜΑΝΣΗ 100,00 €
ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΑ 30,00 €
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 80,00 €
ΔΑΝΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ 365,00 €
ΣΥΝΟΛΟ 645,00 €

Έχουν γίνει παραδοχές κατά εκτίμηση και δεν βασίζομαι σε στατιστικά στοιχεία, αλλά πιστεύω, ότι τα εμφανιζόμενα μεγέθη αποτελούν ένα ελάχιστο παγίας μηνιαίας επιβάρυνσης ανά οικογένεια. Από το προκύπτον μηνιαίο εισόδημα προκύπτει υπόλοιπο 617,00€.
Βρίσκεστε λοιπόν με αυτό το ποσό να καλύψετε τις διατροφικές σας ανάγκες κατά αρχάς και κατόπιν ότι άλλο σας παρουσιαστεί. Σε μία κατά μέσο όρο τριμελή οικογένεια αντιστοιχούν 206,00€ ανά άτομο το μήνα, ήτοι 6,20€ ανά μέρα.
Προσπαθήστε να ταφείτε με 6,20€. Μεσογειακή διατροφή είπατε; Με αυτό το εισόδημα μήπως προκύψουν τουλάχιστον για τις μεγαλουπόλεις μας πλημμελείς και κάκιστες διατροφικές συνήθειες. Μήπως οι οικονομικά ασθενέστεροι οδηγηθούν στον υποσιτισμό; Τι πρόβλεψη έχει κάνει το κράτος μας για τις μελλοντικές δαπάνες που θα προκύψουν εάν η οικονομική αυτή αποτύπωση διαρκέσει, εάν δεν χειροτερέψει κιόλας, πέντε έτη, που είναι ένα εύλογο διάστημα διαρκείας δανειακών υποχρεώσεων από καταναλωτικά δάνεια;
Οι τράπεζες τι προσδοκούν ως κερδοφορία για αυτά τα πέντε έτη, εάν δεν επεκταθούν εκτός συνόρων; Εμφανίζω στους άνωθεν πίνακες δανειακή επιβάρυνση 29% επί των εισοδημάτων. Στατιστικά αυτή είναι μεγαλύτερη. Ακόμη και με αυτή την ωραιοποιημένη εικόνα, πως είναι δυνατόν κάποιος να εξοικονομήσει ένα ποσό από τα 6,20€ ημερησίως για αποταμίευση και άλλο για επένδυση;
Το κράτος ποσό καιρό μπορεί να αψηφά αυτή την πραγματικότητα και να ζήτα νέους φόρους; Οι αυξήσεις των Δ.Ε.Κ.Ο. που αποσκοπούν; Ότι δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα εκλαμβάνεται ως ληστρική διαστροφή εκ των παθόντων. Πως θα αποκτήσει κύρος αυτό το κράτος όταν το μόνο που εκλαμβάνει κανείς είναι υποτυπώδεις υπηρεσίες, μηδενικός έλεγχος, κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, μηδέν διαχείριση…
Ας δεχτούμε ότι η παραοικονομία είναι 43% στην Ελλάδα. Προσαυξάνοντας το ημερήσιο ποσό επί αυτού του ποσοστού έχουμε 8,87€ ανά ημέρα. Τώρα λύθηκε το πρόβλημα;