Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011
Ανεργία και αεργία
-Τι διαβάζεις τόσο απορροφημένος στην εφημερίδα;
-Τις προσφορές των σουπερμάρκετ. Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές πρέπει να είμαι ενημερωμένος από πού θα πάρω το καθετί.
-Υπολογίζεις και την βενζίνη για τις μετακινήσεις;
-Φυσικά και όχι. Τα σουπερμάρκετ βρίσκονται όλα σε ακτίνα πεντακόσιων μέτρων από το σπίτι μου, οπότε δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο. Συνήθως δεν χρειάζεται να πάω πιο μακριά.
-Τίποτε άλλο δεν διαβάζεις;
-Τα αθλητικά και τις γελοιογραφίες.
-Αυτά τα διαβάζαμε όταν ήμασταν μικροί. Δεν τα ξεπέρασες να διαβάσεις τίποτε άλλο;
-Τι να διαβάσω για την διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ; Έλα ρε Μπάμπη, σε είχα για πιο έξυπνο.
-Όχι ρε συ, τα οικονομικά δεν τα διαβάζεις; Όλοι με αυτά καταγίνονται τελευταία.
-Μπα τα οικονομικά που ξέρω μου αρκούν, είναι αυτά που η Ελλάδα είχε πάντα. Μαύρα χάλια. Διαχρονική ανικανότητα. Όσο για το ΠΑΣΟΚ να στη λύσω την απόρροια. Πρόεδρος θα βγει η Αφροδίτη Σημίτη. Είναι συγγενής πρώην πρωθυπουργού, γράφει στο γυαλί, έχει ωραία φωνή, είναι νέο πρόσωπο, άφθαρτο. Με αυτό το βιογραφικό θα μπορούσε να ανήκει στο απελθόν κόμμα του Αβραμοπούλου, θα μπορούσε να είναι η μούσα του Αντώνη Σαμαρά, αλλά αυτή επέλεξε να σηκώσει το βάρος της ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ. Ο Τσίπρας δεν θα μπορεί να της αντισταθεί και η Παπαρήγα ενώπιον της θα σιωπά. Ο Καρατζαφερης θα προσπαθεί να την σαγηνέψει και ο Βορίδης να του την κλέψει.
-Τι τηλέφωνο έχει το ΠΑΣΟΚ να πάρω να τους το πω; Πως δεν το είχαν σκεφτεί; Λες τέτοια ιδέα να έχει ανταμοιβή;
-Ο πλούτος των ιδεών είναι το βραβείο που αναζητώ, αλλά να σας δώσω καλού κάκου τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Αυτό μόνο θα τους πω.
-Δεν νομίζω ότι θα βγάλεις κάτι. Η γενιά του Πολυτεχνείου που ενσωματώθηκε στο ΠΑΣΟΚ θα έχει το παρόν σαν το προσωπικό της Βιετνάμ. Όπως ήταν σωστό να αναλάβει την πολιτική πρωτοβουλία η γενιά εκείνη στην μεταπολίτευση, άλλο τόσο είναι σωστό να της καταλογίσουμε την τωρινή πανωλεθρία. Μήπως τώρα μπορείς να μου πεις γιατί αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός; Γιατί θα του πάρει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός;
-Αθλητικά διαβάζω, όχι τον καφέ. Χέστηκα και για τους δυο. Οπού στρώσει κοιμάται ο καθένας. Τα αθλητικά για τους άνδρες είναι σαν τις σαπουνόπερες για τις γυναίκες. Ένας τρόπος να διατηρείς επίπεδο το εγκεφαλογράφημα. Εάν διάβαζα τα οικονομικά το γράφημα θα έβγαινε σαν της Ουψάλα κατά την διάρκεια σεισμού επικών διαστάσεων.
-Πως θα βρούμε τον φταίχτη της κατάστασης, πως θα αποκαταστήσουμε την ηρεμία; Ποιο είναι το μέλλον μας;
-Γιατί να πρέπει να βρω κάποιον να του κολλήσω την ταμπέλα; Τι έγινε μέχρι τώρα; Το τραπεζικό σύστημα, δηλαδή τράπεζες και οίκοι αξιολόγησης, δανειζόταν λεφτά από επενδυτές και στοιχημάτιζαν και σε κρατικά ομολόγα που τα θεωρούσαν αξιόπιστη βάση. Κάποια στιγμή έβαλαν και το αντίθετο στοίχημα για να είναι καλυμμένοι σε κάθε περίπτωση. Τα κράτη δανειστήκαν λεφτά από τους παπατζήδες αυτούς και πίστευαν στην αιωνία ευημερία, σε ένα συνεχές μέλλον προόδου. Κάποιοι, τύπου Γερμανία, ήταν πιο ρεαλιστές και έμειναν μακριά από τα πάρτι της εικονικής οικονομίας, προσηλωμένοι στην παραγωγική οικονομία. Τώρα οδηγούν την κούρσα και θέλουν να βάλουν τους ορούς στους χαζοχαρούμενους των αγορών. Οι οποίες αγορές έβαλαν νέο στοίχημα. Μπορεί η ευρωζώνη να σώσει την Ελλάδα, που ήταν ο αδύναμος κρίκος και μίση μερίδα ή όχι. Εάν μπορεί, τότε αποκαθιστά τα ομολόγα στα μάτια μας, εάν όχι τα λεφτά και τώρα. Η Ευρώπη έκανε ότι αγνοεί αυτό τον υπαινιγμό και καλείτε να πληρώσει τον λογαριασμό. Η Ελλάδα απλώς είναι το άλλοθι για την μάχη. Η Γερμανία και η Γάλλια δεν εφαρμόζουν πολιτικές ευρύτερης προοπτικής γιατί έχουν επικείμενες εκλογές και οι αποφάσεις αυτές θα έχουν πολιτικό αντίκτυπο και εντός των χώρων αυτών. Η κρίση θα κοπάσει όταν γίνουν οι εκλογές σε αυτές τις δυο χώρες και παρθούν οι κατάλληλες αποφάσεις από τις νέες κυβερνήσεις.
-Καταλαβαίνω ότι φταίμε που δεν έχουμε ούτε ένα ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και στην σχεδίαση και στην εκτέλεση. Κατανοώ ότι το πρόβλημα το δημιουργήσαμε εμείς στον εαυτό μας. Επίσης, γνωρίζω ότι οι οίκοι αξιολόγησης έχουν υποχρέωση έναντι των πελατών τους και όχι απέναντι στα κράτη. Δεν θα είχαν πρόβλημα να αλλάξουν αξιολογήσεις εάν άλλαζαν οι καταστάσεις. Μου είναι προφανές ότι οι πολιτικοί ηγέτες αναμασούν μισές αλήθειες. Δεν μπορούν να απαγορεύσουν τα στοιχήματα, έστω και εάν τα κρίνουν ως ανήθικα, δηλαδή να έχεις παίξει και στην νίκη και στην ήττα. Ειδικά, λαμβάνοντας υπόψη, ότι έπαιζαν και αυτοί. Δεν μπορούν να απαιτούν να τους δανείζουν. Δεν μπορούν να καθορήσουν αυτοί τα επιτόκια, αλλά οι δανειστές. Μπορούν, όμως, τα πλουσιότερα κράτη να δανείσουν τα φτωχότερα. Αυτή είναι μια πράξη που γίνεται με κέρδος. Απλά δεν έχουν επαρκείς διασφαλίσεις, που είναι και η αίτια για την οποία τα χρεωμένα δεν λαμβάνουν δάνεια έτσι και αλλιώς, και τώρα, που άφησαν και φούντωσε το πράγμα, δεν έχουν και επαρκή κεφάλαια.
-Πως σπάει αυτός ο ατέρμονος κύκλος δυσπιστίας; Γιατί και εμείς, εάν είχαμε τα χρήματα στα χεριά μας, δεν θα τα δίναμε. Τι έχουμε κάνει για αυτό… Λοιπόν μετά από δυο χρόνια δεν έχουμε επιτύχει κανένα στόχο, εκτός από την υποβασταξη μας μέχρι εξαντλήσεως της υπομονής των άλλων. Οι πολιτικοί μας εφάρμοσαν μόνο ότι δεν θα είχε κόστος στην εκλογική τους πελατεία και τώρα που τους γύρισε και εκείνη την πλάτη νιώθουν σαν στημένες λεμονόκουπες, που τα έδωσαν όλα και ο ζωμός δεν έφτασε. Ενώ εμείς νιώθουμε σαν χρησιμοποιημένες σερβιέτες, μας έριξαν στα σκατα και το μόνο μέλλον που μοιάζει να έχουμε είναι να βουλιάξουμε και άλλο.
-Αυτοί, πάει. Η πελατεία μένει έξω από το μαγαζί και περιμένει τις προσφορές, μήπως και ξαναμπεί. Αυτοί που ήταν ήδη έξω, περιμένουν μήπως και ανοίξει άλλος με κάτι καινούργιο. Όσοι τους στήριξαν, συνεχίζουν αποστασιοποιημένα, γιατί το καινούργιο δεν φάνηκε ακόμη, γιατί, όταν φάνει, δεν ξέρουν εάν τους συμφέρει και επιπλέον η αρχική τους επένδυση δεν μπορεί πλέον να αποδώσει την προσδοκώμενη προστασία. Στην ουσία είμαστε ακυβέρνητοι, για αυτό έχουμε μη εκλεγμένη κυβέρνηση και για αυτό δεν θα γίνουν εκλογές σύντομα. Δεν ξέρουμε τι να βάλουμε στην θέση της. Είναι σαν να έχεις ένα ραγισμένο βάζο και να το κοιτάς αναποφάσιστος εάν θα το πετάξεις ή όχι.
-Εσύ θα ήθελες να έχεις συμβόλαιο ασφάλειας ζωής σε μια εταιρεία που τακτική της είναι να ασφαλίζει ετοιμοθάνατους; Μάλλον όχι. Αρά ποιος θα μας δώσει χρήμα και χρόνο για να βγούμε από το τέλμα; Μαζί και τα δυο και σε επάρκεια κανένας.
-Λοιπόν;
-Λοιπόν τι;
-Πως το λύνεις; Αστυνόμος Σαϊνης. Οι πολίτες λύνουν αυτές τις καταστάσεις. Οι άλλοι τους ρίχνουν τα βάρη και επωφελούνται από την διάσπαση τους και τη φαγωμάρα τους. Χρειάζεται αρραγές μέτωπο κατά της βλακείας. Να γίνει απεργία όχι για τα εργατικά δικαιώματα που απεμπολούνται και πίσω από τα οποία κρυφτήκαν χιλιάδες κηφήνες, αλλά για δουλειές, κανονικές δουλειές, όχι τις σημερινές μαλακίες, με κανόνες, όχι αλλά να γράφει και αλλά να παίρνεις, όχι με δυο μέρες και τετράωρα. Δουλειά κανονική αυτό χρειάζεται ο κόσμος και ένα κράτος που θα πει παιδιά αυτά έχουμε, με αυτά θα ζήσουμε, αυτοί είναι οι κανόνες, ίδιοι για όλους. Φτιάξτε κάτι για να έχουμε περισσότερα. Εμείς καθόμαστε στο ξεροχωραφο, κοιτάμε τη τσάπα και αναπολούμε πως το είχε ο παππούς μας σπαρμένο, πρασινισμένο και καρπωμένο. Τώρα έφτασε η ώρα του σκαψίματος.
-Εάν σκάψω θα με δανείσουν;
-Εάν σκάψεις τι λόγο θα έχουν να μην σε δανείσουν; Εσύ θα έχεις λόγο να μην τα πάρεις. Εάν δεις τους ρόζους στα χέρια σου και θελήσεις να τα βάλεις στο Palmolive να μαλακώσουν θα την ξαναπατήσεις. Όταν σηκώσεις τα μανίκια μην τα αφήσεις να ξανακατεβούν. Που είναι οι άνεργοι και μένουν άεργοι;
-Τι να κάνουν βρΕ Νώντα, ξερόλα;
-Να ζητήσουν εισιτήρια για το Καραϊσκάκη και το ΟΑΚΑ, μη τυχόν και δεν προκριθούν οι ομάδες μας και δεν έχω τι να διαβάσω στο καφενείο και στις ουρές του ΟΑΕΔ.
Ετικέτες
αεργία,
Ανεργία,
η γενιά του Πολυτεχνείου,
Ολυμπιακός,
Παναθηναϊκός,
ΠΑΣΟΚ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου