Κλωθογυρίσματα του Φραπέ

Είχαμε προετοιμαστεί, είχαμε αγοράσει όλα τα απαραίτητα, είχαμε συγχρονίσει τα ρολόγια μας και περιμέναμε τα μεσάνυχτα της 31/8/2011. Πήγαμε στο σουπερμάρκετ και αγοράσαμε όσα πιο πολλά αναψυκτικά και νερά μπορούσαμε. Επιλέγαμε κοιτώντας τις ημερομηνίες λήξεως, αφού πρώτα είχαμε κάνει ο καθένας ξεχωριστά επίσκεψη σε διάφορα καταστήματα για να βρούμε αυτά με την ύστερη ημερομηνία λήξεως. Η ψησταριά περίμενε, τα καρβουνά, τα κρέατα. Ποτά καθόλου, κρασί μηδέν, ούζο ούτε σταγόνα. Αναψυκτικά και νερά άφθονα. Στο τέλος παγωτό εμβαπτισμένο σε καφέ espresso, τόσο ώστε θα μπορείς να το περιγράψεις ως «παγόβουνο στον ωκεανό». Πνευματικά έτοιμοι για την βεράντα του εξοχικού, με πλαστικά ποτήρια και πιάτα. Θέα στον κόλπο, η δύση φάτσα απέναντι, η ψησταριά κάτω στην αυλή, το playlist της ημέρας έτοιμο. Μπιριμπα και αναψυκτικά, καφές και κρύο τσάι, σόδες. Ψάχναμε μόνο για ρωμαϊκά ανάκλιντρα και βαστάζους με κουβάδες για να αδειάζουμε το περιεχόμενο του στομάχου και να συνεχίσουμε το γλέντι ως το πρωί, αλλά κανένας και τίποτε δεν ταίριαζε με το job description. Είχαμε βάλει εδώ και καιρό σπαθόχορτο στο λαδί και θα πίναμε το κουταλάκι μας λίγες ώρες πριν το ξεφάντωμα.
Ο ένας πρότεινε να φέρει το Nova για μεταμεσονύκτιες προβολές, αλλά απορρίφτηκε ως πολύ ανδροπρεπές και θέλαμε και τα κορίτσια μαζί. Υπήρχε και ο κίνδυνος να βλέπουμε ποδόσφαιρο και να ξεπέσουμε στην αποχαύνωση του χειμώνα. Ο άλλος πρότεινε να φέρουμε πίτσες, αλλά απορρίφτηκε. Τα τραπέζια θα στρώνονταν με λαδόκολλες. Οι ντομάτες, τα κρεμμύδια, οι καυτερές πιπεριές, ο τενεκές με την κατσικίσια φέτα, ελιές, λαδί, ρίγανη από το βουνό. Όλα έτοιμα εκτός από τον Υπουργό Οικονομικών Ιδεολογημάτων. Σκέπτεται να παγώσει την αύξηση του ΦΠΑ. Μα σκέπτεται; Τι σκατά ακριβώς; Τι να τα κάνουμε τα καρβουνά τώρα; Να του ανάψουμε καμιά φωτιά μήπως και φωτιστεί; Τι θα πει σκέπτεται για ένα μετρό που μόλις λίγους μήνες πριν το ψήφισε; Όταν το ψήφισε είχε σκεφτεί ή του έφυγε σαν ορδή στην τουαλέτα, ασυναίσθητα; Οι λοιποί που το ψήφισαν; Για αυτό βρωμάει η Βουλή; Διότι το ψαρί από το κεφάλι βρωμάει και η πολιτικοί μας ζέχνουν. Ένα μείγμα ανικανότητας, αναποφασιστικότητας, ανοργανωσιάς. Ιδρωμένοι από την αγωνία να μην κάνουν κακό στην καριέρα τους μυρίζουν σαν κάποιον που πηγαίνει στον ενδοκρινολόγο του για να καταπολεμήσει την κακοσμία και όντως κλειστοφοβικός έχει εγκλωβιστεί μέσα στον ανελκυστήρα της προσωπικής του ανέλιξης που έχει κολλήσει στην πλήρη αποτυχία.
Ηλίθιος δεν γίνεσαι από αυτά που σκέπτεσαι, αλλά από αυτά που κανείς, γιατί αυτά γνωρίζουν οι άλλοι. Και εμείς εάν δεν είχαμε γράψει εδώ για ανάκλιντρα και λοιπές ηλιθιότητες θα είχαμε κρατήσει την υστεροφημία μας ακέραιη. Τώρα τι γίνεται; Κρατήσαμε την απόδειξη του σουπερμάρκετ; Να τα πάμε πίσω ή να τα πιούμε όλα; Τελικά τι θα ισχύσει 31/8; Μετά; Ως ποτέ; Τι όνειρα βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι; Είναι άνθρωποι; Μήπως πίνουν μόνο αλκοολούχα και για αυτό έβαλαν τα υπόλοιπα στο 23%; Τώρα έχουμε μείνει σαν τους συγγενείς έξω από την εντατική. Μόνο από τον Θεό μπορούμε να πάρουμε απάντηση και ελπίδα. Μέσα οι γιατροί - πολιτικοί πάνε έρχονται αλλά δεν μπορούν να μας πουν τίποτε. Ο ασθενής είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση. Πηγαίνουμε ένα μισάωρο μέσα, δηλαδή στο σουπερμάρκετ, και όταν βγαίνουμε αναρωτιόμαστε αύριο θα έχω δουλειά; Θα μπορέσω να ξαναέρθω; Αυτοί που δεν μπορούν τι κάνουν;
Από το ημερολόγιο του Κυβερνήτη της μάσας: Μαζευτήκαμε 23/8 εκτάκτως μετά από τον συναγερμό που πρόεκυψε από την αναποφασιστικότητα του Υπουργού Οικονομικών Ιδεολογημάτων και αφού καταμετρηθήκαμε και έλλειπε μόνο ο πατέρας μου σε διακοπές, ανέλαβε η νύφη μου τον ρόλο της γραμματέως. Έπειτα από εκτενή συζήτηση επί του μοναδικού θέματος, ήτοι την μεταφορά της φαγοποσίας από τις 31/8 την σημερον, πάρθηκε ομοφώνως η απόφαση να εφαρμόσουμε τον πανεθνικό κανόνα που ισχύει στις μέρες μας, τουτέστιν «ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κωλος μας». Ο Λέανδρος, όπως είναι πρόδηλο και εκ του ονόματος του είναι πολύ άνδρας και ότι έχει να κάνει με τα οπίσθια του δεν το αφήνει ασχολίαστο. Ανέφερε λοιπόν, πηγαίνοντας το πράγμα ένα βήμα παραπέρα, ότι για τα τελευταία ο πατέρας του ο Λεωνίδας, όπως και ο πάππους του ο Αχιλλέας, τον είχαν παροτρύνει να τα χρησιμοποιεί ως μονόδρομο, δηλαδή μόνο από μέσα προς τα έξω. Παρατήρησε ότι τελευταία δέχεται πολλές γαργαλιστικές επισκέψεις σε αυτή την περιοχή και σκοπεύει να αντιδράσει στις απόπειρες στηλίτευσης του ακροτελεύτιου περιουσιακού του στοιχείου.
Ενωμένοι όλοι μαζί δώσαμε κοινό όρκο να υψώσουμε το λάβαρο της συμμαχίας ενάντια σε κάθε εξωθεν επίθεση σε κάθε μέλος της παρέας μας και κατά συνέπεια στην φιλία μας. Αποφασίσαμε την κοινοκτημοσύνη των προσόδων μας ώστε να βιοποριστούμε όσο καλυτέρα γίνεται όλοι μαζί. Έχω φαί έχεις φαί είναι το σύνθημα μας. Μήτσο να πάρω το Nova για αύριο το βραδύ που τα παιδιά θα είναι στην πεθερά μου;