Πεζοδρόμος

Πεζοδρόμος σε συνοικία μισοτελειωμένος. Κανονικά πεζοδρόμια εκατέρωθεν του τσιμεντένιου δρόμου που κάποια στιγμή θα καλυφτεί από πλακίδια. Το ένα πεζοδρόμιο έχει δενδροφύτευση ενώ στο άλλο έγινε από κάποιους ενοίκους παρακείμενης πολυκατοικίας αίτηση για να σταματήσουν τα αυτοκίνητα να καταλαμβάνουν το πεζοδρόμιο. Το πεζοδρόμιο του πεζόδρομου, τον όποιο ο δήμος αφού τοποθέτησε μετά από έντονη διαμαρτυρία άλλων περιοίκων κάγκελα για την άρση πρόσβασης των αυτοκίνητων σε αυτόν τα ξαναέβγαλε, αυτοαναιρούμενος διηνεκώς στην απόφαση του να χαρακτηρίσει αυτή τη λωρίδα γης πεζόδρομο. Ο ένας εκ των αντιδημάρχων ένα πρωινό περιδιαβαίνει τον εν λόγω δρόμο πεζός, περιστοιχιζόμενος από φορτηγό του δήμου, υπάλληλους και τον προφανή επικεφαλή μιας εκ των υπηρεσιών του. Τους καταδεικνύει που θα φυτέψουν τα δέντρα και τον τρόπο με τον όποιο θα γίνει, δηλαδή την αποξήλωση με κρουστικό τρυπάνι τεσσάρων πλακιδίων ανά δέντρο.
Ο αρμόδιος του συνεργείου εμφανώς καταβεβλημένος από το φορτίο αυτό της εργασίας και τον βαθμό δυσκολίας που παρουσίαζε εναντιώθηκε επικαλούμενος την ύπαρξη πλακάς τσιμέντου με πιθανή αποκάλυψη του φέροντος πλέγματος αυτού και αφού, τοιουτοτρόπως δεν κατάφερε να κάμψει την απόφαση του προϊσταμένου του, επικαλέστηκε την διαφορετική φύση της αρμοδιότητας του και την επιφόρτιση του με καθήκοντα άλλων τρίτων μη κατονομαζόμενων και προσπαθώντας να καταδείξει του λόγου του αληθές προέβει σε χρήση λεκτικής υπερβολή, της εν τέλει ανάληψης ακόμη και του επαχθούς μόχθου εκ μέρους του της ανάρτησης και καθέλκυσης των κουρτινών του δημαρχιακού μεγάρου.
Στο τέλος αυτής της στιχομυθίας, όπου ο αντιδήμαρχος έδειξε σιωπηρή κατανόηση, προφανώς της γενικότερης κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στις τάξεις του δήμου, χωρίς να παίρνει θέση και χωρίς να αλλάζει το αρχικό του πλάνο δέχτηκε την λεκτική διακοπή ενός εκ των κάτοικων της εφαπτόμενης πολυκατοικίας που παρακολουθούσε τον προηγούμενο διάλογο από το μπαλκόνι του στον δεύτερο όροφο, ο όποιος ήταν προφανώς υποψιασμένος των προθέσεων δενδροφυτεύσης του δήμου και εναντιώθηκε στο γεγονός αναφέροντας ότι η αίτηση είχε γίνει από ενοίκους χωρίς την επαρκή συνεννόηση των υπολοίπων ένοικων της εν λόγω πολυκατοικίας, ήτοι λιγότερο του πενήντα ένα τοις εκατό των ποσοστών επί του οικόπεδου. Ο αντιδήμαρχος αντιπαρήλθε τα επιχειρήματα του ενοίκου ότι ο κοινόχρηστος πεζοδρόμος χρήζει δενδροφυτεύσης άσχετα της αιτήσεως. Απελπισμένος ο ένοικος αντιπαρήλθε εκλιπαρώντας για την κατάργηση τόσων πολυτίμων θέσεων σταθμεύσεως. Στο πεζοδρόμιο του πεζόδρομου, που δεν έμελλε να γίνει πεζοδρόμος.
Πριν από μερικές μέρες ο ένοικος αυτός και δυο τρεις άλλοι ομοϊδεάτες του είχαν κόψει μια συκιά που βρισκόταν στην αυλή τους αποφασίζοντας με τον ίδιο αντιδημοκρατικό τρόπο που επικαλέστηκε ως επιχείρημα στον αντιδήμαρχο. Όταν τους εναντιώθηκε για την κοπή ένας εκ των συνένοικων αντέκρουσαν αλαλάζοντας ότι η συκιά λέρωνε το αυτοκίνητο τους. Το παρκαρισμένο στο πεζοδρόμιο του πεζόδρομου που μια μέρα θα γινόταν αυτό που ονομαστικά επικαλούταν. Μπλοκάρισαν την ανεξαρτητοποίηση ενός άλλου ενοίκου από την κεντρική θέρμανση με το ίδιο επιχείρημα του δημοκρατικού ποσοστού. Ένας εκ των ομοϊδεατών μερικούς μήνες πριν, επ’ ευκαιρίας της πρωτομαγιάς, είχε συνάξει φίλους του στην πυλωτή της πολυκατοικίας για να ψήσουν. Τράβηξαν τα αυτοκίνητα τους και τις μηχανές τους, έστησαν τραπέζι και το γλέντησαν. Όταν έφυγαν μάζεψαν τις κενές φιάλες και τις εναπόθεσαν σε ένα τοίχο της πυλωτής. Ξαναέβαλαν τα οχήματα τους στην θέση τους και έφυγαν. Τα μπουκάλια έμειναν σε εκείνη την θέση επί εικοσιπέντε ημέρες, δίπλα από τα οχήματα που χρησιμοποιούσαν καθημερινά και δίπλα από τα παιδιά τους που έπαιζαν τα σαββατοκύριακα στην πυλωτή.
Κάποιο πρωί ο πρωτοστάτης των δημοκρατικών διεκδικήσεων έβαφε τα κάγκελα του μπαλκονιού του με μαύρη λαδομπογιά. Στο κάτω διαμέρισμα είχαν ανοιχτή την τέντα με συνέπεια να λερωθεί. Ο ένοικος αυτής διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν τον προειδοποίησε έγκαιρα ώστε να την κλείσει. Στο δεύτερο χέρι που πέρασε τα κάγκελα του έδειξε την ιδία προσοχή. Κατόπιν της έντονης διαμαρτυρίας του θιγομένου αποφάσισαν να τον αποζημιώσει για την τέντα, αλλά όχι άμεσα, σε δόσεις, καθότι έπρεπε πάει και διακοπές. Η πολυκατοικία αυτή συναυλίζεται με μια άλλη όμοια της. Στην κοινή τους αυλή η δεύτερη διατηρεί δυο χώρους σταθμεύσεις, ενώ η πρώτη έχει εμφανώς το μεγαλύτερο νούμερο εξ’ αυτών. Για να παρκάρεις σε εκείνες τις δυο θέσεις πρέπει να υπερβείς μια σχάρα που έχει τοποθετηθεί σε ένα κυτίο τσιμέντου συλλογής όμβριων υδάτων. Η σχάρα αυτή κάφθηκε από το βάρος των διερχόμενων αυτοκίνητων με συνέπεια να χρήζει αντικατάστασης. Η πολυκατοικία με τα περισσότερα οχήματα συμμετείχε στο κόστος αυτό εξ ολοκλήρου και ζητήθηκε από τους δυο της άλλης η συμμέτοχη τους, καθότι και αυτοί είναι χρηστές του χώρου. Ενώ ο ένας εξ’ αυτών δέχτηκε, ο άλλος, όμως, εναντιώθηκε αναφέροντας ότι η αυλή δεν ανήκει στην δική του πολυκατοικία. Συνέπεια αυτής του της στάσης είναι να αλλαχτεί μόνο το κομμάτι που βρίσκεται κάτω από το αυτοκίνητο του συμφωνήσαντα, ενώ το δικό του αυτοκίνητο σιωπηρά περιμένει το πεπρωμένο που ο κάτοχος του επέλεξε.
Κάθε πρωί βγαίνει με το αυτοκίνητο της από το υπόγειο παρκινγκ της πολυκατοικίας της για να πάει στην δουλεία. Κάνει το γύρω του οικοδομικού τετραγώνου και διπλοπαρκάρει σε πολυσύχναστο δρόμο αντιδιαμετρικά της οικίας της για να πάρει τσιγάρα. Μια απόσταση που με τα πόδια χρειάζεται από το μέσο καθημερινό άνθρωπο ένα λεπτό χρονομετρημένο. Παίρνει τα τσιγάρα της , επιβιβάζεται στο αυτοκίνητο και φεύγει. Όταν θα την επισκεφτεί το έμφραγμα θα φταίει η κακή στιγμή… Ένοικος πολυκατοικίας με λίγα διαμερίσματα, ερχόμενος από άλλη παλαιότερη, από το κέντρο της πόλης, με πολλά διαμερίσματα, διαμαρτύρεται συνεχώς για το ποσό των κοινοχρήστων που του αντιστοιχεί. Δυσκολεύεται να κατανοήσει την διαφορά του 7 με το 14. Πόσο μάλλον όταν αυτά συμμετέχουν σε διαίρεση. Αναιρώντας λοιπόν κάθε λογική, μετά το τέλος αυτής της άκαρπης συζήτησης και αφού κάθε φορά είναι και η τελευταία που θα πληρώσει αναίτια πολλά κοινόχρηστα, μαλώνει με άλλον ένοικο γιατί δεν ανάβουμε όλα τα φωτά το βράδυ για λογούς ασφάλειας, καθότι αυτός μένει σε ισόγειο διαμέρισμα και είναι ευάλωτος, ενώ ο άλλος, που έχει βγάλει όλες σχεδόν τις λάμπες για να μην καίμε ρεύμα, κατεβαίνει το βράδυ και κλείνει όλα τα φωτά. Κάποια από τα εξωτερικά φωτιστικά που τους έλειπε η λάμπα βραχυκύκλωσαν με συνέπεια να ρίχνουν την ασφάλεια του κοινόχρηστου που είναι συνδεδεμένα η κεντρική κεραία και ο ανελκυστήρας.
Όλοι οι ήρωες αυτής της ιστορίας είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι μέσης και ανώτερης εκπαίδευσης, σχετικώς νέοι, μεταξύ τριάντα πέντε και σαράντα πέντε ετών. Εμφανώς υπάρχει πρόβλημα παιδείας στην χωρά μας, ειδικά κοινωνικής, κατανόησης των υποχρεώσεων μας έναντι του δημόσιου χώρου, που τον μεταχειριζόμαστε μόνο ως χώρο προς κατάκτηση. Έχοντας αυτά τα ουσιαστικά ελλείμματα, πως θα είχαμε πολιτική παιδεία και πως απαιτούμε κάλους πολιτικούς; Να κυβερνήσουν ποιους;