Μια ζωή…

Μια ζωή…

Το πρωινό ξύπνημα έμοιαζε σαν δυσάρεστη εμπειρία. Η γεύση στο στόμα ήταν στυφή. Τσιγάρα, ποτό, εραστής... Αναστήλωση της εμφάνισης και μια γουλιά γάλα. Με ενοχλούσε ο θόρυβος του δρόμου, οι μυρωδιές των σκουπιδιών, η σκόνη που έφερνε το αεράκι, η αντηλιά, δάκρυζαν τα μάτια μου. Με όλα μου τα ψυχικά αποθέματα ετοιμαζόμουν για μια ακόμη μέρα στην δουλειά. Πήρα το αυτοκίνητο, το τιμόνι μου φάνηκε σαν την προσπάθεια του Πυρρού Δήμα, ξεπαρκάρισα σε δώδεκα κινήσεις. Κινήθηκα νωχελικά στην αρχή, μέχρι να βγω από την πόλη. Πήγαινα άκρη άκρη προσπαθώντας να λαθροαναγνώζω τις εφημερίδες. Σταμάτησα σε μια δυο δουλειές, τράπεζα και ψώνια. Φορώντας το χαμόγελο που αρμόζει στην κοινωνική μου θέση, διεκπεραιώνω τις υποθέσεις μου με τακτ, αλλά γρήγορα. Αναβάλω ότι δεν με συμφέρει και επισπεύδω τα αντίθετα. Θα έπρεπε να είμαι χαρούμενη, αλλά κάτι με ενοχλούσε από χθες. Ίσως η ανάγκη της τελευταίας κατάκτησης μου στην χθεσινή μας συνάντηση για αγάπη που δεν εκφραζόταν αλλά την έκανε επιτακτική. Ίσως ο αποτυχημένος σύζυγος μου, αλλά επιτυχημένος πατέρας. Σίγουρα κανένα από τα σχέδια τους δεν ήταν και δικό μου.
Οι εφημερίδες έγραφαν για το ασφαλιστικό. Κλωθογύριζαν στο μυαλό μου σκέψεις για ανασφαλείς άνδρες. Μηνύματα ερχόταν στο κινητό, με 'ψαχναν από την δουλειά. Είχα την αίσθηση ότι όλοι με χρειαζόταν σήμερα. Δεν ήθελα να συναντήσω κανέναν. Άλλη εφημερίδα έγραφε για τα τροχαία ατυχήματα. Τι σπάταλη ανθρώπινων πόρων. Ξαφνικά ένα αδέσποτο πετάχτηκε μπροστά μου. Οι σκέψεις και η φυσική μου κατάσταση μόλις και μου επέτρεψαν να το αποφύγω. Το λάστιχο φθάρθηκε εντελώς από το «τσαρουχωμα». Στο δρόμο προς την δουλειά αγόρασα ένα καινούργιο. Ευτυχώς δεν τράκαρα γιατί το έτερον ήμισυ της ζωής μου θα ταλαιπωρούσε τα ακουστικά μου αισθητήρια. Όσο διαρκούσε η διαδικασία αντικατάστασης πήρα τηλέφωνο στο γραφείο, πάλι για κάλυψη της ευθυνοφοβίας τους με ήθελαν. Μαζί μου δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν.
Μόλις ανοίγει ο δρόμος προσπαθώ να πάω όσο γίνετε γρηγορότερα, μόνος αντίπαλος ο εαυτός μου. Δεν απάντησα στο μήνυμα του ότι χθες ήμουν υπέροχη. Δεν ήμουν και ούτε προσποιήθηκα κάτι αντίστοιχο. Είχε αρχίσει να μοιάζει με διεκπεραίωση. Δυο αποτυχίες συγχρόνως είναι δυσβάσταχτες, ειδικά όταν μπορείς να επιλέξεις. Ευτυχώς έχω αυτή την ευχέρεια. Υπάρχει ήδη ο επόμενος στο στόχαστρο. Μόνο τον ανεκδιήγητο που μοιραζόμαστε το σπίτι αφήνω για αργότερα. Τα άλλα μηνύματα ήταν από φίλες, από κουτσομπολιά μέχρι προτάσεις εξόδου. Απέρριψα αυτές και έστειλα μια δική μου. Γύρισα ακόμη μια σελίδα. Είχα αρχίσει να αισθάνομαι καλύτερα. Πήρα στο γραφείο και είπα ότι θα αργήσω. Έκανα ανάστροφη και γύρισα προς την πόλη. Σταμάτησα σε μια καλή μου φίλη να πιω καφέ. Η μυρωδιά του και μόνο όσο ετοιμαζόταν μου έφτιαχνε το κέφι. Αγόρασα ένα δώρο για το παιδί. Αφού δεν το βλέπω όσο θέλει, ας εξαγοράσω κομμάτι από την αγάπη του. Άρχισε να μου διηγείται τα προβλήματα με την πεθερά της. Ήταν νιόπαντρη, μεγαλοπαντρεμένη, ύστερα από μια ζωή αυτάρκειας και ανεξαρτησίας. Δεν ήμουν και ο καλύτερος σύμβουλος στο εν λόγω θέμα. Την ήξερα και με ήξερε πολλά χρόνια. Όμως ήθελε κάποιον να τα πει. Ήταν λίγο μεγαλύτερη μου και η μόνη γυναίκα για την οποία ένιωσα έλξη. Παρέμενε πανέμορφη, κάτι σκίρτησε, όχι πόθος. Σαν deja vou. Τώρα πια δεν είχα ψευδαισθήσεις για τέτοια θέματα.
Πήρα στο γραφείο για ενημέρωση και συμβουλές. Είπαν ότι όλα ήταν εντάξει, αποφάσισα να μην πάω. Η κουβέντα πέρασε στην βιτρίνα του διπλανού καταστήματος, σε μια κοινή γνώστη με δικό της μαγαζί και στο επικείμενο διαζύγιο της. Στην επόμενη φίλη που παντρεύεται, στον πρώην της που καλόβλεπε την συνομιλήτρια μου. Δεν τόλμησα να της πω ότι αυτός ήταν ο πρώτος μου παράνομος εραστής. Ούτε ότι ετοιμαζόμουν να περάσω από τον δεύτερο στον τρίτο. Εξιχνιάζοντας την κοινωνική κατάσταση των υπόλοιπων γνωστών, καθώς και την οικονομική των πέριξ μαγαζιών, την ασπάστηκα ως αποχαιρετισμό. Πόσα φίλια που τα ονειρευόσουν πάθους καταλήγουν κοινωνικοί εναγκαλισμοί ή αποχαιρετισμοί.
Ο καφές με είχε τονώσει. Ήρθε και το μήνυμα που περίμενα. Γεύμα μεθαυρίο το βράδυ. Όλα τα καλά και τα άσχημα της ζωής μου συνέβησαν βράδυ. Το πρώτο φιλί, ο θάνατος του πατέρα μου, η ανακάλυψη της γυναίκας, ο πρώτος μου χωρισμός, τα γλέντια στην σχολή, η ανακάλυψη της ερωμένης του συζύγου μου. Οι μέρες ήταν πάντα προβλέψιμες. Τώρα πια ήταν και μονότονες. Γύριζα στην αγορά χωρίς λόγο. Μπήκα σε ένα κατάστημα και αγόρασα ένα εσώρουχο για μεθαυρίο με την πιστωτική κάρτα του ανδρός μου. Αν η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγετε κρύο, ο γάμος μας έχει καταλήξει σε κατεψυγμένο. Ούτε αυτές, οι σκέψεις που το πρωί με ταλαιπωρούσαν με φθείρουν τώρα. Το υπερεγώ μου χαλυβδωμένο απολαμβάνει το θρίαμβο του έναντι της καθημερινότητας. Περίχαρης και λόγω της τελευταίας αγοράς, συμπληρώνω τον ρουχισμό μου με όλα τα κοινότυπα ανδρικά φετίχ. Είναι σωστό να εδραιώνεις μια σχέση στην σωστή βάση εξ αρχής.
Πέρασα από την μητέρα μου. Είχα δυο μέρες να της τηλεφωνήσω και μια εβδομάδα να συναντηθούμε. Δεν την βρήκα, έλειπε. Πήγα κομμωτήριο μόνο και μόνο για να σκοτώσω την ώρα. Ξεφυλλίζοντας τα κουτσομπολιστικα περιοδικά συζήτησα με τις διπλανές μου για τα προβλήματα των διάσημων. Τόση ανάλωση φαιάς ουσίας για ζητήματα που δεν μας αγγίζουν. Ξαφνικά εισέβαλε μια νεαρή κύρια που βρισκόταν σε ασταθή ισορροπία πάνω στα ψηλοτάκουνα της, με μια πρωτοφανή έξαψη, που σε έναν άνδρα θα έμοιαζε ότι έρχεται η καταστροφή του κόσμου, με ντύσιμο διασταύρωση working girl και βραδινής εξόδου, συνδυάζοντας και από τα δυο μόνο τα στοιχεία που προσάπτουν σοβαροφάνεια αλλά αφήνουν υποσχέσεις στα αρσενικά. Αν δούλευε σαν γραμματέας σε γραφείο θα ανέβαινε γρήγορα στην ιεραρχία. Υποτιμητικά ή ζηλόφθονα βλέμματα απλώθηκαν στις υπόλοιπες πελάτισσες. Εκτόξευσε έναν μακροσκελή φιλιππικό με απίστευτη ταχύτητα για να εμπεδώσουν οι παρούσες την σπουδαιότητα της και την ανάγκη να παραχωρήσουν την σειρά τους. Κρίμα και ήταν όμορφη κοπέλα. Ανεπιτυχής η προσπάθεια της και καυστικά τα σχόλια εναντίον της. Εξακολούθησε το μονόλογο προσπαθώντας να διασώσει ότι έμεινε από το προσωπείο της. Δυστυχώς για αυτήν υπήρχαν στο κομμωτήριο πιο έμπειρες στο πόλεμο χαρακωμάτων της γυναικείας ματαιοδοξίας.
Τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει την γνώμη μιας γυναίκας για τον εαυτό της όσο αυτές των άλλων γυναικών. Ούτε ο χειρότερος άνδρας δεν μπορεί να φτάσει σε αυτά τα επίπεδα. Τους τελευταίους ακόμη και η πιο αδύναμη γυναίκα τους ξεπερνά γιατί είναι μέρος του αλλού πλανήτη, αυτού που δεν καταλαβαίνει και φτιάχτηκε για την ταλαιπωρία της. Δεν μπορώ να καθορίσω ποτέ πρωτοεμφανίστηκε η κυνικότητα μου αυτή. Ίσως όταν ανέλαβα την οικογενειακή επιχείρηση, ίσως στο πανεπιστήμιο... Θα με χαρακτήριζα κυνική, καρτερική και υπομονετική. Γνωρίζω ότι οι περισσότεροι χρησιμοποιούν άλλες λέξεις για να με περιγράψουν. Είχα την τύχη στην ζωή να εμπνεύσω από ποίηση μέχρι βωμολοχία. Άμοιρη νεαρή, δεν είμαι πολύ μεγαλύτερη σου, αλλά σίγουρα σοφότερη σου. Τελειώνοντας το χτένισμα πήγα να πάρω το παιδί από το σχολείο. Ήταν εκεί και ο άντρας μου. Εκμεταλλεύτηκα την παρουσία του και κίνησα για το σπίτι. Η διάθεση μου χάλασε ξανά, κοιτάζοντας το άδειο ψυγείο και τα άπλυτα ρούχα. Βγήκα να αγοράσω τρόφιμα και μαγείρεψα κάτι, βασικά για το παιδί. Έκανα μπάνιο, ξαναχαλάρωσα και κοίταζα τους ατμούς. Γύρισαν από το σχολείο και άκουσα την φωνή της. Την φώναξα στο μπάνιο και την έβαλα για πλύσιμο. Επιτέλους τον είχαμε αφήσει από έξω. Ήμασταν οι δυο μας και διασκεδάζαμε αφάνταστα. Μου φαινόταν ότι χρόνια είχα να πλυθώ τόσο καλά. Φάγαμε και κοιμηθήκαμε μαζί. Θυμήθηκα τον θηλασμό, την πρώτη αγκαλιά, τα πρώτα λόγια. Μας ξύπνησε ένα τηλεφώνημα. Πήγε με τον πατέρα της για διάβασμα.
Έφυγα σχετικά νωρίς για να δω μια φίλη μου στο κέντρο. Αρχίσαμε τις βόλτες στην αγορά, που τώρα δεν παρουσίαζε κανένα ενδιαφέρον για εμένα. Ένας νεαρός με κοίταξε επιδοκιμαστικά και η φίλη μου απόρησε με το γεγονός. Προσπέρασα την αντίδραση της. Μου μιλούσε για τον τέλειο γάμο, τον τέλειο άνδρα, την ονειρική ζωή. Ευτυχώς είμαι καλή στο να αφουγκράζομαι τις ανάγκες των άλλων, ίσως εκεί βασίζεται και η επαγγελματική μου επιτυχία. Δεν είναι καλό να γκρεμίζεις τις αυταπάτες τους. Δεν είχα δικαίωμα να της πω ότι είναι ευρέως γνωστή η κατάσταση της. Μου μιλούσε για το τελευταίο τους ταξίδι και θα νόμιζες ότι είχε γυρίσει χθες. Η αλήθεια ήταν πολύ χειρότερη, αλλά είχα καταναλώσει όλη μου την επικριτική ικανότητα το πρωί. Ίσως οι βιορυθμοί της εργασίας.
Συναντήσαμε δυο κοινές φίλες και όλες μαζί πήγαμε για μια ρετσίνα. Για να μην την φέρω σε δύσκολη θέση κέρασα και τις υπόλοιπες. Μάλλον έκανα την καλή πράξη της ημέρας.