Μέλλον παιδεία

Νιώθουμε όλοι έντονη την επιθυμία να διαφοροποιηθούμε από την δημόσια βοή των ΜΜ Ενημέρωσης για το εάν φταίει ο δεινά ή ο τάδε, για τον βαυκαλισμό με το παρελθόν, για την ανικανότητα να δούμε το μέλλον, για την διάδοση και ενίσχυση των κακών ειδήσεων. Επίσης έχουμε τον ενταφιασμό των μελετών εκτός εάν οι μελετητές είναι κομματικά προσκείμενοι και η υιοθέτηση των συμπερασμάτων αυτών θα απέφερε τα επιθυμητά αντάλλαγμα, πλέον της υστεροφημίας και της λαοφιλίας. Διαπιστώνεται και μια πλήρη ανικανότητα προγραμματισμού του αύριο, παρά μόνο η λήψη κατασταλτικών μέτρων, με συνήθως εισπρακτικό χαρακτήρα. Θα πρέπει, λοιπόν ο καθένας μας να εναντιωθεί στην πολιτική στενομυαλιά και να ατενίσει το αύριο, διότι δεν μας καίει αυτή τη στιγμή εάν έκλεψε και αποδεικνύεται νομικά ο εις –ακης ή ο εις –ακος, επειδή, απλώς, γνωρίζουμε ήδη, ότι κατ' ελάχιστον ήταν αποδέκτης παθητικής δωροδοκίας και το πλείστον ήταν αρχιλησταρχος και δεν πρόκειται να αποδεδειχθεί ποτέ. Θέλουμε να βάλουμε μια διαχωριστική γραμμή και να αλλάξουμε τις συνθήκες εκκόλαψης των αετονύχηδων και των μακρυχέρηδων. Τιμωρώντας απλώς τους προηγούμενους τους αντικαθιστούμε από τους επομένους.
Η έλλειψη παιδείας είναι το μέγα πρόβλημα μας. Όταν παιδεύεσαι για να μάθεις σέβεσαι το κόπο των άλλων, διότι και ο ίδιος έχεις μοχθήσει. Σήμερα όλοι είναι πτυχιούχοι, αριστούχοι και ευελπιστούν να γίνουν προνομιούχοι. Απαιτούν μετά το πανεπιστήμιο δημόσια εργασία, εξασφάλιση και οι πιο θρασείς αργομισθία. Στην περίσσεια των επιστημονικών τίτλων αντιπαρατίθεται η κοινωνική αμάθεια, η όποια γνωρίζει έξαρση. Απλό καθημερινό παράδειγμα. Είστε γιατρός, έχετε αυτοκίνητο και πηγαίνετε τέρμα αριστερά σε δρόμο με περισσότερες των μια λωρίδων. Εμμένετε να κινείστε σε αυτή παρ’ ότι η ταχύτητα σας δεν είναι αρκετά μεγάλη και συσσωρεύονται όπισθεν σας πλήθος αυτοκίνητων. Εσείς δεν επιταχύνεται και κινείστε απολύτως παράλληλα με το διπλανό σας όχημα διατηρώντας την ταχύτητα σας και παίζεται με τα νευρά των συνοδοιπόρων σας. Παρ’ όλα αυτά γνωρίζεται τον νόμο του Bernoulli, γνωρίζεται για το ανεύρυσμα, αλλά επιμένετε να προκαλείται τυρβώδη ροη στην κυκλοφορία των οχημάτων και να επιβραδύνεται τους πάντες.
Πρωταρχικώς μας στόχος είναι η παιδεία να είναι κοινωνική, να βοηθά τον διάλογο, την ένταξη, την αποδοχή, και δευτερεύοντας την επιστημονική πληροφορία ως απτής πληροφορίας. Θα πρέπει να δώσει τις βάσεις και την κριτική ικανότητα για την αναίρεση και την κατανόηση της. Η απομνημόνευση δεν αποτελεί γνώση, όπως η ανάγνωση δεν αποτελεί κατανόηση, παρά μόνο το πρώτο βήμα. Όταν είσαι φτωχός στις λέξεις μπορείς να είσαι πλούσιος στις σκέψεις; Γίνεται εάν έχεις βιώσει καταστάσεις, εάν έχεις διδαχτεί από τις εμπειρίες των άλλων. Δεν είναι τυχαία τα σοφά λόγια των παππούδων, ασχέτως μορφώσεως. Δεν γνωρίζω πως επιτυγχάνονται αυτά αλλά θα υπάρχουν μελέτες που μπορούν να εφαρμοστούν, καθώς και εφαρμογές κάποιων εξ’ αυτών που μπορούν να αντιγράφουν.
Ας δούμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι προ των πυλών. Θεωρούνται μηδενικών ρύπων. Αυτό ισχύει διότι απλά ως ρυπαντές λαμβάνονται υπόψη μόνο όσοι εκλύονται από το αυτοκίνητο. Εάν ληφθούν υπόψη και οι εκπεμπόμενοι από την μονάδα παράγωγης της ηλεκτρικής ενεργείας, που αυτό ως ηλεκτροκίνητο θα καταναλώσει, έχουμε για μια χωρά όπως η Γάλλια, που έχει πλήθος πυρηνικών εργοστασίων, 12g/Km CO2, ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός Όρος είναι 62g/Km. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου βασίζεται κατά μεγάλο ποσοστό στον λιγνίτη θα ξεπερνά τα 128g/Km. Υπάρχουν ήδη αυτοκίνητα με λιγότερους ρύπους από ορυκτά καύσιμα. Στην ουσία θα διαλέξουμε σε αυτή την χωρά που θα εκπέμπονται αυτοί, στην πόλη ή στα εργοστάσια. Υπάρχει πρόβλεψη για την επίπτωση των αυτοκίνητων αυτών στο δίκτυο διανομής; Υπάρχει πρόβλεψη για ανάπτυξη υποδομής; Όποιος έχει διαβάσει σχετικά με τις μελλοντικές ενεργειακές ανάγκες της χώρας γνωρίζει ότι το πιθανότερο είναι να καταστούμε μεγαλοεισαγωγείς ενεργείας από το εξωτερικό. Ποια είναι τα μετρά ανάπτυξης και ποιες οι αποφάσεις των κυβερνόντων; Έχουμε ένα πλάνο 20 ετών; Το κόστος που δεν θα καταβάλουμε σήμερα για την μελέτη και την επένδυση επ’ αυτών θα το πληρώσουμε πολλαπλά στο μέλλον.
Αυτό είναι το επαναλαμβανόμενο μοτίβο αυτής της χώρας. Υπάρχει συντομότερο ανέκδοτο από το «Σχέδιο Πόλης»; Δεν θα ήταν ακριβέστερο εάν ονομαζόταν «Σχέδιο Νομοθετικής ρύθμισης Πολεοδομικών Αυθαιρεσιών»; Υπάρχει αρχιτέκτονας που σχεδιάζει ένα κτίριο γεμάτο πολεοδομικές παραβάσεις; Ο πελάτης δεν ζητά καμία αλλαγή επ’ αυτού, ο αρχιτέκτονας τον καθησυχάζει λέγοντας του ότι όλα είναι νόμιμα και ρόδινα και όταν φτάνει η πολεοδομία ανακαλύπτει ο πελάτης ότι ήταν θύμα; Υπάρχει κάνεις που θα δυσαρεστησεί μέρος της σημερινής του πελατείας γιατί απλά αυτό είναι το σωστό; Θα πάρει κάνεις κάποια απόφαση που θα δίνει προοπτική χωρίς να κοιτάζει πίσω από την πλάτη του τους συμφεροντολόγους λασπολόγους; Θα ψηφίσουμε εμείς αυτόν τον κάποιον; Θα τον αναγνωρίσουμε εάν εμφανιστεί μέσα από τόσους άλλους; Πως θα μάθουμε την ύπαρξη του; Γιατί δεν αλλάζουμε την μορφή των κόμματων για να υπάρξει ελπίδα για αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί δεν εφαρμόζουμε τα θεσμοθετημένα και συνεχώς τα υποσκάπτουμε;
Αυτά δεν θίγονται σε καμία συζήτηση στην τηλεόραση διότι αυτό που πουλάει είναι το τετράπτυχο σπορ, αίμα, λεφτά και σεξ. Δυστυχώς ο δημόσιος χώρος είναι πλέον η τηλεόραση. Εάν θέλουμε κάτι να αλλάξει πρέπει να σταματήσουμε να καταναλώνουμε από το τετράπτυχο. Να ζητήσουμε και άλλα πράγματα. Διότι διαφορετικά θα κρυβόμαστε πίσω από το τρίπτυχο ιερόδουλη, προαγωγός και σεξουαλικός πελάτης, όπου στην σημερινή Ελλάδα διώκονται μόνο οι ιερόδουλες.