Μιζέρια

Ήμουν ξαπλωμένος στην έξοχη, άνοιξη, πλημμυρισμένος από ευωδιές λουλουδιών, φρέσκου νοτισμένου χώματος. Απαλός ο ήλιος και χάδι το αεράκι, κοντομάνικο και γυαλί Ήλιου. Καμία φασαρία, ώσπου εμφανιστήκαν κάτι μέλισσες. Γινόταν όλο και περισσότερες. Το βουητό τους άρχισε να μου τρυπάει το κεφάλι. Αισθανόμουν σαν να είχε παρεισφρήσει όλο το σμήνος στα αυτιά μου. Εκεί που πίστευα ότι κάποια χάθηκε στον λαβύρινθο αναδύομαι από την ονειροπόληση και ακούω τους συναδέλφους μου που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις ανακοινώσεις των εργοδοτών μας γκρινιάζοντας και μουρμουρίζοντας, ατέρμονα επαναλαμβανόμενοι, εσχατολογικά σκεφτόμενοι πρώτες δευτέρες και τρίτες ερμηνείες. Πεφωτισμένοι ιερείς μαντείου, χαρτορίχτρες, καφετζούδες ωχριάτε μπροστά στους προφήτες της συναδελφικότητας και της μαχόμενης εργατιάς.
Τι σημαίνει δεν έχω λεφτά και δεν μπορώ να σας πληρώσω; Τι σημαίνει ότι δεν μπορώ να σας απολύσω; Τι σημαίνει πάρε άδεια άνευ αποδοχών; Τι σημαίνει ημιαπασχόληση; Τι …; Ρωτάς δικηγόρους, ρωτάς επιθεωρήσεις εργασίας, ρωτάς λογιστές, ξεματιαστρες και εξομολογητές… Σημαίνει απλά,
Πέρυσι και φέτος έχασα λεφτά.
Δεν θέλω να μου συμβεί ξανά
Πάρε το κόκκαλο που σου πετώ
Κουνά την ουρά σαν σκυλί καλό.
Αυτό έχω για σένα μοναχά
Θα σου δίνω λίγο μισθό
Μα θα έχεις την δουλειά
Σαν ελπίδα μονάχα
Μήπως και σε λυπηθώ
Και για τον σκύλο τον καλό
Θα πετάξω αποφάγια και ένα ευχαριστώ.
Δεν απολύεσαι, δεν αποζημιώνεσαι. Έχω 5750 ημερομίσθια να τα μοιράσω σε 25 υπάλληλους, περάστε κύριε, περάστε… Μισθοί λογικοί… Δεν θέλετε δεν πειράζει… Άνοιξε την πόρτα, ο κόσμος σε περιμένει. Είσαι 40 χρονών και βαλε, με προϋπηρεσία μεγάλη. Που πας ρε Καραμητρο… Έξω θα πεινάσεις, θα κρυώσεις. Εγώ τόσα χρόνια σε είχα αγκαλιά, σε φρόντιζα, σε τάιζα, όλα σε μένα τα χρωστάς. Τώρα που εγώ δυσκολεύομαι εσύ μου παραπονιέσαι; Δεν θέλεις άνευ αποδοχών, δεν θέλεις παραίτηση, δεν θέλεις ημιαπασχόληση; Δεν μπορείς αυτή θα την πάρεις. Διαθεσιμότητα δεν δίνουμε, απόλυση με τίποτα. Εάν είχα τόσα λεφτά σε σένα θα τα σκόρπιζα. Τα (precious) λεφτά μου. Που δεν τα έχω για τι δεν βγάζω, γιατί δεν έχω πελάτες, γιατί έχει κρίση, γιατί δεν βοηθάτε… όρε άπιστα γουρούνια…
Τότε ξαφνικά τα είδα όλα πιο φωτεινά. Θέλουν κέρδη τώρα. Πως δεν έχει σημασία. Δεν θέλουν να βάλουν λεφτά, μόνο να παίρνουν, ούτε για μια χρονιά. Εδώ δεν έχει προοπτική εργασιακή, κάνεις απλώς υπομονή και φεύγεις μόλις ο ήλιος φάνει. Τριγύρω δεν έχει δουλειά. Ξεκινάς να ψάχνεις από τώρα και ότι βγει. Μένεις όσο σε συμφέρει… Τα υπόλοιπα λόγια είναι περιττά και δεν γεμίζουν την κοιλία, μοναχά αέρια προκαλούν τελικά.
Υπάρχει και η θετική πλευρά. Στα κρατικά στατιστικά δεν θα φαίνεσαι άνεργος. Βεβαία του κράτους του ξεφεύγει ότι παρότι θα δουλεύεις δεν θα πληρώνεσαι για κοντά 6μηνες. Αλλά επιμένω θετικά. Εάν εκπορνευτείς για να ταϊστείς να ξέρεις ότι οι δηλωμένες μια φορά τον μηνά κάνουν ανάλυση αίματος για το AIDS. Επίσης εάν χρωστάς και πας φυλακή να ξέρεις ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να μαζεύεις αποδείξεις για την φορολογική σου δήλωση. Υπάρχουν και αλλά θετικά, ίσως και ακόμη πιο καλά. Ο τζίρος της ΔΕΗ θα ανέβει, και όχι μόνο χάρης στις αυξήσεις. Οι περισσότεροι καινέ air condition και τα τζάκια τους. Βεβαία αυτά δεν συνάδουν με την πράσινη ανάπτυξη. Αλλά τι να κάνουμε που η τελευταία έδενε με το χρώμα του κυβερνώντος κόμματος. Εάν η κυβέρνηση γίνει γαλάζια θα γίνει και η ανάπτυξη, γιατί θα έρθει από τις ανανεώσιμες πήγες που έχουν κάνουν με θάλασσα και αέρα. Στο κόκκινο προβληματίζομαι αλλά υποθέτω ότι θα είναι από βιοκαύσιμα που παράγονται από ζαχαρότευτλα και άλλους κοκκινωπούς βολβούς.
Είναι δύσκολο να είσαι κυβέρνηση τώρα. Ως τα Χριστούγεννα οι εταιρείες θα απολύουν και θα κόβουν μισθούς και ώρες εργασίας. Μετά τα Χριστούγεννα όσες δεν βγαίνουν έστω και έτσι θα κλείσουν. Πολλές εξ αυτών θα έχουν επιταγές στον αέρα. Τότε θα αισθανθούμε όπως οι Ιταλοί το 40. Τα επαγγέλματα του άμεσου μέλλοντος είναι σεκιούριτι και υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας. Ένας θα κλέβει τετρακόσια ευρώ και ο άλλος που θα πληρώνεται με τετρακόσια ευρώ θα προσπαθεί να τον πιάσει για να διασφαλίσει το παχυλό μισθό του.