Νεό φορολογικό νομοσχέδιο

Οι άπλες αλήθειες προϋποθέτουν απαλοιφή των απλοϊκών σκέψεων. Οι άπλες λύσεις προϋποθέτουν δύσκολες αποφάσεις διότι είναι συνθετικές, επηρεάζονται και επηρεάζονται από πολλές παραμέτρους. Συχνά αποτελούν προϊόν έμπνευσης και κάποιες άλλες εξελικτικής ωρίμανσης. Κατόπιν τούτου δεν θεωρείται εύκολη η φορολογική δικαιοσύνη. Ενέχει μάκρη δρόμο, για να κατασκευαστεί ο αλγόριθμος που θα την αποδώσει.
Όταν, όμως, χρησιμοποιείς ως φορολογικό εργαλείο τα τεκμήρια απλώς παραδέχεσαι την ανικανότητα σου να ελέγξεις, δεν αποδίδεις δικαιοσύνη, δεν βρίσκεις φοροφυγάδες, δεν καταβάλεις προσπάθεια, δεν ξέρεις τίποτα και αναγκάζεις τον κόσμο να παραμορφωθεί στο μοντέλο που έχεις διαμορφώσει. Η σύγκριση του αριθμού εργαζομένων μιας κάποιας τράπεζας σε σχέση με αυτόν του Υπουργείο Οικοδομικών είναι αδιαμφισβήτητα υπέρ του τελευταίου όσο αναφορά το μέγεθος. Προκαλεί εντύπωση, λοιπόν, ότι η κάθε τράπεζα ξεχωριστά δύναται να γνωρίζει τις εμπορικές άξιες των ακίνητων και το Υπουργείο των Οικονομικών να χρησιμοποιεί την πατέντα των αντικειμενικών αξιών. Μήπως πωλείτε ο Παρθενώνας και δεν συμφωνούσαν οι εκτιμητές…
Το γεγονός της αναποτελεσματικότητας αυτών των μέτρων, εκτός από την μέτρια αντιληπτική ικανότητα των πολιτών, είχε εμπέσει και στην αντίληψη κάποιων από τους καλυτέρους από εμάς, ήτοι πολιτικών προηγούμενων κυβερνήσεων, οι όποιοι τότε επικαλούμενοι ακριβώς αυτήν την πλημμελή εξυπηρέτηση του σκοπού δια τον οποίων χρησιμοποιούνταν, τα έπαυσαν κάνοντας μάλιστα δημοσίως γνωστή την άποψη τους. Η επαναφορά τους με το αστείο επιχείρημα ότι τώρα τα έχουν διορθώσει καταδεικνύει μόνο πανικό. Αυτό φαίνεται όταν στέλεχος της σημερινής κυβέρνησης επικαλείται ότι η δυσανάλογη ύπαρξη πολυτελών αυτοκίνητων, όπου μάλιστα αναφέρθηκε σε συγκεκριμένο τύπο, αποτελεί κοινωνική πρόκληση. Αυτός ο τίμιος και γλαφυρός υπερασπιστής της δημόσιας αιδούς γιατί δεν χρησιμοποιεί αυτό το κριτήριο για να εντοπίσει πιθανούς φοροφυγάδες, να τους ελέγξει και να εφαρμόσει τους νομούς;
Εμποδίζεται από το κρατικό μηχανισμό; Ποιος τον δημιούργησε αυτόν και ποιος προΐσταται αυτού; Φυσικά και όχι η κακιά η ώρα ή η άδικη η κοινωνία. Εμποδίζεται από έλλειψη νομών ή / και μηχανισμών φορολογικής καταστολής; Ποιος προγραμματίζει, νομοθετεί και ασκεί εξουσία; Ο Τελώνης και ο Φαρισαίος; Τι υποδηλώνει υπουργός όταν αναφέρεται στους αποσπασμένους υφιστάμενους του, διότι αυτό είναι στην ουσία όσοι υπάγονται στο υπουργείο του; Ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτε και απλώς το δηλώνει στα μέσα μήπως και κάποιοι φοβηθούν την κοινή γνώμη ή για να ξέρουμε ότι αυτός προσπάθησε αλλά έπεσε σε τοίχο ή είναι ένας άμεσος τρόπος να πει δεν έχω καμία εξουσία, όλοι ζουν στην ανομία, θα περάσω και ‘γω στην παρανόμια μήπως και με αγαπήσει του λωποδύτη η κομψή κυρία;