Με τον ήλιο τα βγάζουν, με τον ήλιο τα βάζουν. Ήλιε μου, ήλιε μου …. Παλιό greek hippy mega hit. Και συ Πούλια και Αυγερινέ … Παλιό και αυτό άλλα από άλλο στυλ. Τι κάνω το πρωί; Πάω στην δουλίτσα. Τι κάνω το απόγευμα; Πάω στην δουλίτσα. Και η μέρα έγινε μία σταλίτσα και η μέρα έγινε μία σταλίτσα. Δικό μου αυτό.
Πάρτε κύριε, πάρτε. Όσα πιο πολλά χρωστάτε, τόσα πιο πολλά να πάρτε… Σύγχρονη τραπεζική διαφήμιση. Οι εταιρείες που βγάζουν τα περισσότερα (τράπεζες) μάχονται σε αυτή την χώρα για να δώσουν τα λιγότερα (στο προσωπικό τους). Σημειώσατε ένα. Θα συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο όλοι οι καταπιεσμένοι εργοδότες. Βλέπετε κάνουμε κοινωνική πολιτική, καθότι είμαστε πιο αριστεροί από ότι πιστεύετε και εκείνοι είναι πιο δεξιοί από όσο νομίζουν. Αλλάξτε οπτική γωνία και δεν αλλάζει τίποτε. Υπάρχει ανάπτυξη, υπάρχει πρόοδος, υπάρχει ο Δαρβινισμός που μας κάνει να αισιοδοξούμε, αλλά η ευφυΐα είναι απούσα.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η θρησκευτική υπόσταση του κράτους, και δεν εννοώ αυτό που εννοούν οι πολιτικοί μας. Αυτή που θα αναφέρω είναι η καλύτερη των περιπτώσεων, δηλαδή το κράτος αποφασίζει να ενεργήσει. Έχουμε μία χαλασμένη χορδή σε ένα πιάνο. Εσείς αγοράζετε την χορδή μόλις διαπιστώσετε την ανάγκη αυτή, φωνάζετε τον τεχνίτη, το φτιάχνει, τον πληρώνετε και τέλος.
Το κράτος τώρα θα πρέπει να καθορίσει την μία (θρησκοληπτικά μοναδική) αλήθεια της ανάγκης αντικατάστασης της χορδής. Θα συσταθεί επιτροπή η οποία θα διερευνήσει την διαχρονικότητα της ανάγκης ύπαρξης της χορδής στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον (εάν αυτό δεν είναι θρησκευτική αλήθεια ξαναδιαβάστε το ευαγγέλιο). Εάν δεν αναγνωριστεί κάτι τέτοιο η χορδή ( η κατεστραμμένη θα καεί στο πυρ το εξώτερον). Στην αντίθετη περίπτωση θα συσταθεί νέα επιτροπή η οποία θα κάνει την τεχνική έκθεση και τον αντίστοιχο διαγωνισμό. Αφού κατατεθούν οι προσφορές και επιλεγεί η πλέον συμφέρουσα θα δοθεί η εξουσιοδότηση στον κατάλληλο τεχνίτη προκείμενου να προβεί στην αντικατάσταση της χορδής.
Κάποιος θα νόμιζε ότι εδώ τελειώνει το θέμα, αλλά το μόνο αποτέλεσμα που καταφέραμε είναι να έχουμε την μουσική συνοδεία του πιάνου στο υπόλοιπο της διαδικασίας που ακολουθεί έως την αποπληρωμή των εξωτερικών συνεργατών που ενεπλάκησαν. Η οποία είναι η ίδια με πριν αλλά με ανάποδη φορά. Εξετάζουμε το άρτιο του αποτελέσματος, το θέσφατο της ορθής τεχνικά αγοράς και την οντότητα της χορδής. Τώρα είστε σχεδόν σίγουροι ότι θα αποπληρωθείτε αλλά… Πρέπει να περιμένετε ποτέ το δημόσιο θα έχει χρήματα για αυτό, να μπείτε σε σειρά προτεραιότητας και να θυμάστε ότι όποτε γίνει η πληρωμή θα σας γίνει και παρακράτηση. Η τελευταία λαμβάνει χώρα και σε περίπτωση αποζημίωσης από το δημόσιο (π.χ. από τροχαίο). Μην ενίσταστε και εξανίσταστε, διότι τα πάντα εν σοφία εποίησε ο νομοθέτης – δημόσιος λειτουργός. Το δημόσιο σε σκέφτεται. Το δημόσιο είσαι εσύ. Το δημόσιο είναι πλάι σου. Το δημόσιο συμπορεύεται μαζί σου. Το δημόσιο είναι αρωγός. Έτσι και πιάσω δουλειά σε διαφημιστική μόνο με το δημόσιο θα κάνω business.
Οι πολιτικοί μας ασκούν κοινωνική πολιτική μέσω προσλήψεων στο δημόσιο με συνέπεια τον γιγαντισμό του. Υπερκάλυψη αναγκών, ειδικά στα αστικά κέντρα, κατακερματισμό αρμοδιοτήτων κ.λ.π. Αν ανοίξει κάνεις κάποιο εγχειρίδιο γύρω από την κακοδιαχείριση μιας εταιρείας σε σχέση με το προσωπικό της θα έβλεπα περίοπτα στην βιβλιογραφία της αυτοβιογραφίες των υπουργών εσωτερικού αυτής της χώρας.
Αντιπαραγωγικότητα από την μία, καθυστερήσεις, κολλήματα και διενέξεις, μονόπλευρα νομοθετήματα υπέρ του δημόσιου (ρωτήστε το δικηγόρο σας για την διάφορα χρόνων ανάμεσα στα αστικά και τα διοικητικά δικαστήρια), δυσπιστία, πελατειακές σχέσεις … Από την άλλη υπερτιμολογήσεις, λαδώματα (κάπως πρέπει να γίνει η δουλειά), φοροδιαφυγές, εισφοροδιαφυγές … Ανάμεσα στην πάλη των τιτάνων κράτους – μεγαλοιδιωτών, και δη των ολιγοπωλίων, ο τελικός καταναλωτής, εσείς και εγώ. Πονάει ο γάιδαρος και βαράμε το σαμάρι , τον υπάλληλο – μισθωτό και καταναλωτή. Δεν πειράζει, εάν δεν του φτάνουν τα λεφτά θα πάρει δάνειο…
Μα τι θέλετε να κάνω εγώ είμαι ένας απλός βουλευτής. Προσπαθώ να σας βάλω στο δημόσιο, να σας δώσω μια καλή μετάθεση, να σας στείλω σε αραχτή μονάδα στον στρατό ή και καθόλου, να σας δώσω τον τάδε διαγωνισμό να μου δώσετε την δείνα διαβούλευση, προσπαθώ να λύσω τα οπαδικά σας προβλήματα, οργανώνω φέστες, όπου θα μιλήσω κιόλας για τα όσα έχω προσφέρει. Θα βαφτίσω τα παιδιά σας, θα τα παντρέψω, θα εγκαινιάσω τα μαγαζιά σας, θα σας προσφέρω ασυλία από κρατικούς ελέγχους, θα μεριμνήσω για τις κλήσεις σας… Γιατί λοιπόν ενίσταστε όταν ψηφίζουμε και κανένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο …
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Κάποιο παιδί
Πριν από μερικές ήμερες κάποιο παιδί πηγαίνοντας στο σχολειό του το πρωί, στην περιοχή Χαριλάου στην Θεσσαλονίκη, άφησε το σημάδι του στο αυτοκίνητο μου, χαρακώνοντας την πόρτα του συνοδηγού. Δεν τον είδα, αλλά ξέρω ότι ήταν μαθητής γιατί στο μεσοδιάστημα που μπήκα και βγήκα από την πολυκατοικία δεν περνούσε κάποιος άλλος. Θα ήθελα να τον έχω πιάσει επ’ αυτοφώρω μονό και μονό για να δω την φάτσα του να συνοφρυώνεται, να χαμηλώνει το βλέμμα και να μένει με την αγωνιά των επιπτώσεων. Την ανησυχία του όταν θα τον έβαζα στο αυτοκίνητο και την απορία του που θα καταλήγαμε. Το ύφος του όταν ο λαμαρίνας θα του ανακοίνωνε το πόσο για την επισκευή. Τους υπολογισμούς για τα ιντερνέτ καφέ και τους καφέδες που θα έχανε…
Πιστεύω ότι εμένα γραμμένο θα με είχε μετά από την άρση των φόβων του για κάποιου είδους σωματική βία, όπως και πριν που χαράκωσε το αυτοκίνητο μου, μονό και μονό για να εκτονώσει τον μηδενισμό του, την άστοχη, λογά έλλειψης συγκεκριμενοποιημένου στόχου, αντίδραση του, την τυφλή εκτόνωση του. Μονό ο υπολογισμός της χρηματικής ζημιάς θα του έμενε… Θα μπορούσα να γυρίσω σπίτι μου και να έχω απλώς υποστεί την χρηστική απώλειας του αυτοκίνητου μου για μια ημέρα.
Παρ’ όλα αυτά αισθάνομαι την ευθύνη να ενημερώσω το τυφλό αγοράκι για περισσότερες καταστάσεις που δημιουργεί αυτή του η πράξη. Όπως μια πετρά που πέφτει στην λίμνη και σχηματίζει ομοκέντρους κύκλους που διαχέονται μέχρι να σβήσουν. Ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και σε αυτό που θέλουμε να γίνουμε υπάρχει πάντα μια απόσταση. Ο μόνος τρόπος να γεφυρωθεί είναι αυτό που κάνουμε. Το τυφλό αγόρι πιστεύει ότι αυτό θέλει να γίνει; Εάν ναι, τι ήταν πριν; Θα του ευχηθώ απλώς καλή επιτυχία και θα του συστήσω κάποια δουλειά με βαριοπούλα, πρέσα ή αντίστοιχα εργαλεία. Υπάρχουν και οι ειδικότητες των πυροτεχνουργών, αλλά διαισθάνομαι ότι δεν τον ενδιαφέρει η καριέρα στα σώματα ασφάλειας.
Εάν όχι, γιατί το έκανε; Ποιο κενό προσπάθησε να καλύψει; Ποια οργή να εκτονώσει; Ποιος του έφταιγε; Τι πιστεύει ότι άλλαξε μετά από αυτή του την πράξη; Γιατί οι γονείς του δεν μπορούν να απαντήσουν αυτές τις ερωτήσεις; Θα ήθελα να του γνωστοποιήσω απλώς μια κυνική αλήθεια. Ο ηλίθιος είναι το άλλοθι για να θεωρούμαστε οι υπόλοιποι έξυπνοι. Άλλαξε την λέξη ηλίθιος με οποία αρνητική άλλη μπορείς να σκεφτείς. Μην βάζεις τον εαυτό σου στην αρχή του συμπεράσματος. Δείξε λίγη φιλοδοξία και συνόδευε την με τις αντίστοιχες πράξεις.
Με ευχές για ένα ευτυχέστερο αύριο από ένα άσπονδο φίλο σου.
Πιστεύω ότι εμένα γραμμένο θα με είχε μετά από την άρση των φόβων του για κάποιου είδους σωματική βία, όπως και πριν που χαράκωσε το αυτοκίνητο μου, μονό και μονό για να εκτονώσει τον μηδενισμό του, την άστοχη, λογά έλλειψης συγκεκριμενοποιημένου στόχου, αντίδραση του, την τυφλή εκτόνωση του. Μονό ο υπολογισμός της χρηματικής ζημιάς θα του έμενε… Θα μπορούσα να γυρίσω σπίτι μου και να έχω απλώς υποστεί την χρηστική απώλειας του αυτοκίνητου μου για μια ημέρα.
Παρ’ όλα αυτά αισθάνομαι την ευθύνη να ενημερώσω το τυφλό αγοράκι για περισσότερες καταστάσεις που δημιουργεί αυτή του η πράξη. Όπως μια πετρά που πέφτει στην λίμνη και σχηματίζει ομοκέντρους κύκλους που διαχέονται μέχρι να σβήσουν. Ανάμεσα σε αυτό που είμαστε και σε αυτό που θέλουμε να γίνουμε υπάρχει πάντα μια απόσταση. Ο μόνος τρόπος να γεφυρωθεί είναι αυτό που κάνουμε. Το τυφλό αγόρι πιστεύει ότι αυτό θέλει να γίνει; Εάν ναι, τι ήταν πριν; Θα του ευχηθώ απλώς καλή επιτυχία και θα του συστήσω κάποια δουλειά με βαριοπούλα, πρέσα ή αντίστοιχα εργαλεία. Υπάρχουν και οι ειδικότητες των πυροτεχνουργών, αλλά διαισθάνομαι ότι δεν τον ενδιαφέρει η καριέρα στα σώματα ασφάλειας.
Εάν όχι, γιατί το έκανε; Ποιο κενό προσπάθησε να καλύψει; Ποια οργή να εκτονώσει; Ποιος του έφταιγε; Τι πιστεύει ότι άλλαξε μετά από αυτή του την πράξη; Γιατί οι γονείς του δεν μπορούν να απαντήσουν αυτές τις ερωτήσεις; Θα ήθελα να του γνωστοποιήσω απλώς μια κυνική αλήθεια. Ο ηλίθιος είναι το άλλοθι για να θεωρούμαστε οι υπόλοιποι έξυπνοι. Άλλαξε την λέξη ηλίθιος με οποία αρνητική άλλη μπορείς να σκεφτείς. Μην βάζεις τον εαυτό σου στην αρχή του συμπεράσματος. Δείξε λίγη φιλοδοξία και συνόδευε την με τις αντίστοιχες πράξεις.
Με ευχές για ένα ευτυχέστερο αύριο από ένα άσπονδο φίλο σου.
Ετικέτες
Αυτοκίνητο,
Θεσσαλονίκη,
Παιδί,
Σχολείο
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Θεσσαλονίκη
Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη ερωτική. Έτσι μας λένε όλοι, έτσι λέμε εμείς σε όλους; Θα σας γελάσω. Θέμα είναι ότι ο χαρακτηρισμός μας έμεινε. Ο ερωτάς ως γνωστόν έχει πολλές παρενέργειες. Βεβαίως, ρολό παίζει και η ερμηνεία που δίδετε στον χαρακτηρισμό. Ο μέσος και μεσοαστός, ως επί τω πλείστον, Θεσσαλονικιός, στις μέρες μας έχει αποδώσει στον όρο ακραία ερωτική έννοια. Γι’ αυτό μην απορείτε αν είσαστε σταματημένοι, γιατί κάποιος καταχράστηκε την προτεραιότητα σας στον δρόμο και μπήκε στην λωρίδα σας από κάθετα και εξ αριστερών, και κάποιος άλλος σας τρακάρει από πίσω γιατί μιλούσε στο κινητό ή έπαιζε με το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου του και αντιλήφθηκε τα πάντα καθυστερημένα. Εντάξει δύο σε εισχώρηση δεν μπορεί να θεωρηθεί προωθημένο την σήμερον ημέρα.
Ο κόσμος ξενυχτάει σε αυτή την πόλη. Τόσο ώστε να συνεχίζει με την ίδια νοοτροπία και το πρωί. Καφετερίες και φαγάδικα στο ίδιο τέμπο όλο το εικοσιτετράωρο. Εκατό σαράντα τέσσερις κάτοικοι ανά τραπεζάκι. Το πρωί, όσοι καταφέρνουν να σηκωθούν, ξεκινούν παρά πέντε από το σπίτι τους για είναι στην δουλειά τους και πέντε με εύλογη καθυστέρηση. Γι’ αν βρεθεί αστυνομική μοτοσικλέτα που θα παραβιάσει φωτεινό σηματοδότη έκτος υπηρεσίας και σας διεμβολίσει, θυμηθείτε, είστε σε πόλη ερωτική.
Έχουμε μία ψύχωση με τις διεισδύσεις σε αυτή την πόλη. Εμείς πρέπει να μπαίνουμε και οι άλλοι δεν πρέπει να μας την μπαίνουν. Παρενέργειες παρατηρούνται παντού, από τα προαναφερθέντα έως τις δημοτικές μας εκλογές. Από τις αντιλήψεις μας περί Αθηνοκεντρικού κράτους μέχρι την κοσμία συμπεριφορά των φιλάθλων μας. Από την απώλεια πνευματικών ανθρώπων λόγω μετανάστευσης μέχρι το σχεδιασμό για την μελλοντική αρχιτεκτονική και ρυμοτομική διαμόρφωση της πόλης μας.
Εδώ υπάρχουν οι πιο ωραίες γυναίκες, εδώ τα πιο νόστιμα φαγητά, εδώ οι πιο γλεντζέδες, εδώ οι πιο ξενύχτηδες, εδώ οι πιο χαλαροί, εδώ υπάρχουν όλα όσα οι άλλοι ονειρεύονται. Απορίας άξιο είναι γιατί υπάρχει και κατήφεια,. Τελικά αν πιπιλήσεις πολλές φορές μια καραμέλα, στο τέλος μπορεί και να την φτύσεις.
Ο κόσμος ξενυχτάει σε αυτή την πόλη. Τόσο ώστε να συνεχίζει με την ίδια νοοτροπία και το πρωί. Καφετερίες και φαγάδικα στο ίδιο τέμπο όλο το εικοσιτετράωρο. Εκατό σαράντα τέσσερις κάτοικοι ανά τραπεζάκι. Το πρωί, όσοι καταφέρνουν να σηκωθούν, ξεκινούν παρά πέντε από το σπίτι τους για είναι στην δουλειά τους και πέντε με εύλογη καθυστέρηση. Γι’ αν βρεθεί αστυνομική μοτοσικλέτα που θα παραβιάσει φωτεινό σηματοδότη έκτος υπηρεσίας και σας διεμβολίσει, θυμηθείτε, είστε σε πόλη ερωτική.
Έχουμε μία ψύχωση με τις διεισδύσεις σε αυτή την πόλη. Εμείς πρέπει να μπαίνουμε και οι άλλοι δεν πρέπει να μας την μπαίνουν. Παρενέργειες παρατηρούνται παντού, από τα προαναφερθέντα έως τις δημοτικές μας εκλογές. Από τις αντιλήψεις μας περί Αθηνοκεντρικού κράτους μέχρι την κοσμία συμπεριφορά των φιλάθλων μας. Από την απώλεια πνευματικών ανθρώπων λόγω μετανάστευσης μέχρι το σχεδιασμό για την μελλοντική αρχιτεκτονική και ρυμοτομική διαμόρφωση της πόλης μας.
Εδώ υπάρχουν οι πιο ωραίες γυναίκες, εδώ τα πιο νόστιμα φαγητά, εδώ οι πιο γλεντζέδες, εδώ οι πιο ξενύχτηδες, εδώ οι πιο χαλαροί, εδώ υπάρχουν όλα όσα οι άλλοι ονειρεύονται. Απορίας άξιο είναι γιατί υπάρχει και κατήφεια,. Τελικά αν πιπιλήσεις πολλές φορές μια καραμέλα, στο τέλος μπορεί και να την φτύσεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)